استاد نعمت الله لاريان در خاك آرميد... آه
اي ناميراترين آيه از آيات زندگي
با بودنت چگونه انساني زيستن را به ما آموختي
و اينك در آخرين پرده از شام آخر زندگي چگونه رفتن را...
باشد تا در ديار باقي همنشين صالحان باشي
+ نوشته شده در چهارشنبه هفدهم شهریور ۱۳۸۹ ساعت 10:19 توسط آواژیک
|
من آن خزان زده برگم که باغبان طبیعت برون فکنده مرا ز گلشن خویش به جرم چهره ی زردم